"De ki: Sığınırım insanların Rabbine, insanların melikine, İnsanların mabuduna."
İnsanların rızkını veren, terbiye eden Rabbine sığın. Ki O çeşit- türlü nimetlerle onları besler. Onların melikidir. Emri ve hükmü geçerlidir. Onların mabududur. Veren de O'dur, vermeyen de ü Teâlâ herşeyin Rabbi, meliki, İlâhı olduğu halde kendine insana nisbet ederek "Rabbün nâs, melikunnâs, ilahûnnas" diye zikretti. Çünkü "vesvese" insanın içine gelir. Diğer canlılarda olmaz. O bakımdan 'a sığınmak onlara düşer.
Nitekim şöyle buyurmuştur:
"O sinsi şeytanın şerrinden, ki o, insanların göğüslerine vesvese verendir. (O şeytan) gerek cinden, gerek insandan (olsun)" Yâni, beni koruması için şeytanların şerrinden, tuzaklarından 'a sığınırım demek çünkü ben zayıfım gücüm ona karşı koymaya yetmez. Nefsimi ondan saklayamamam. Çünkü onun şerri damarda kanın yürüdüğü gibi dolaşır içimde. Ben onu göremem. O beni görür. Onun defedilme-si 'ın yüce Kudretiyle, ona sığınmakla mümkündür, O şeytanın adı "Hannâs" der yani, burnunu ağzını uzatıp insanoğluna vesvese verir. Tâki zikirden gâfil olsun ister... Ama zikredince kirpi gibi durulur, kaçar... Zikri bırakınca tekrar zararını vermeye başlar. Hasan Basrî (R.a): "İnsanlardan da, cinlerden de şeytanlar vardır. Onların şerrinden de 'a sığınırız. Cinnin şeytanları gönülde vesvese verir. İnsanların şeytanları da aşikâre zarar verir. "Nâss" denmesi, cinne de insana da elverişli olduğu içindir. Nâss'dan (cin) murad olursa o takdirde müminlerin gönüllerine vesvese verir o. İnsan olunca da o da açıktan Hak yoldan caydırmak için çeşitli hîle-dolap çevirir.
Ukbe bin Âmir Rasulullah (SAV) bana şöyle dedi: "Ya Ukbe! Hiçbir sığınıcı, 'a, bu iki sûre ininceye kadar, tam olarak sığınmadı." Rivayete göre Cebrail geldi, dedi ki: "Ya Rasûlullah! 'a (kötülüklerden) sığınılacak şeylerin en görgülü, tesirlisinden haber vereyim mi?" Ra-sulu Ekrem (S.A.V) de: "Haber ver. Onlar nedir?" deyince, o: "O, muâvizeteyn sûreleridir. O, "muhkem" (sağlam) kaledir. Ona giren türlü belâlardan, serlerden emîn olur. Tabiî Hak Teâlâ'nın ihsaniyle." dedi. Ukbe bin Âmir'in rivayetine göre: Efendimiz Rasulullah (S.A.V) bu sûreleri sabah namazında okumuştur.
"Seferde Felak-Nâs ve İhlas-Kâfirûn ve Nasr sûrelerini okuyanın rızkının artacağı " hususu da haber de (Metâlib: 3/398) geçmektedir.
Ebu’l-Leys Semerkandi, Tefsiru’l Kur’an,
Nasr Suresi İle İlgili Yazılar
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder