Nurlu Medînede inmiştir. Altı âyettir. Yüce şöyle buyurmuştur:
"De ki: Sığınırım insanların Rabbine, insanların melikine, İnsanların mabuduna."
İnsanların rızkını veren, terbiye eden Rabbine sığın. Ki O çeşit- türlü nimetlerle onları besler. Onların melikidir. Emri ve hükmü geçerlidir. Onların mabududur. Veren de O'dur, vermeyen de ü Teâlâ herşeyin Rabbi, meliki, İlâhı olduğu halde kendine insana nisbet ederek "Rabbün nâs, melikunnâs, ilahûnnas" diye zikretti. Çünkü "vesvese" insanın içine gelir. Diğer canlılarda olmaz. O bakımdan 'a sığınmak onlara düşer.
Nitekim şöyle buyurmuştur:
Nasr Suresi Meali
(Ey Muhammed!) Allah'ın yardımı ve zafer günü gelip,
insanların Allah'ın dinine akın akın girdiklerini görünce,
Rabbini överek tesbih et; O'ndan bağışlama dile, çünkü
insanların Allah'ın dinine akın akın girdiklerini görünce,
Rabbini överek tesbih et; O'ndan bağışlama dile, çünkü
Nasr Suresi
Sure adını, ilk âyetinde geçen ve "yardım, zafer" anlamına gelen "nasr" kelimesinden almıştır. Allah'ın Peygamberimize yardımından bahsettiği için bu ismi almıştır. Hz. Peygamber'in vefatına ima olarak değerlendirildiği için "Tevdî (veda)" adıyla da anılmaktadır; ayrıca "İza câe" ve "Fetih" adları da vardır.1 3 ayetten oluşan sure, Mekke'nin fethedilmesinden sonra, Mekke topraklarında inmiştir. Bununla beraber, Medine döneminde indiği göz önünde bulundurularak Medine'de indiği kabul edilmektedir. Mushaftaki sıralamada 110., nüzul sırasına göre ise 114. suredir.
Nasr Suresi Okunuşu
Kaydol:
Kayıtlar
(
Atom
)